rozgrywki solo o grach statystyki kontakt
Zapraszam Was do świata gier planszowych i do wspólnej przygody wraz ze mną w wariantach solo i nie tylko. Poniżej ostatnie rozgrywki:
W życiu jest tak, że każda potwora znajdzie swojego amatora. A w najnowszej planszówce od Muduko mamy sytuację, w której każdy bohater znajdzie swojego bossa. I teraz tylko kwestia, który boss uzbiera więcej przyciągających go skarbów i który zbuduje ciekawsze komnaty, w których dokona się rzeź... Och, wyszedł mi strasznie makabryczny obraz tego, co będzie się działo w grze Super Boss Monster, a w sumie jest głównie śmiesznie a nie strasznie. W wariancie solo ja jako jedyny boss będę musiał się postarać, żeby kogokolwiek przyciągnąć do swoich podziemi i tam dokonać pozyskania cennej duszyczki. Zobaczcie jak wygląda i działa ta prosta w zasadach i raczej szybka karcianka.
- Daj Toszi!
- Co ci mam dać?
- Nic nie dawaj! Produkuj parę, odkrywaj wynalazki, wytwarzaj energię, jedzenie, dobra, buduj i rozwijaj duże miasta, uważając po drodze na duchy Yokai!W zasadzie tyle mogłoby wystarczyć jako krótki opis gry Daitoshi, bo to suchutkie euro, w którym opisany powyżej klimat raczej muśnie tylko graczy pochłoniętych bardziej optymalizowaniem ruchów swoimi magnatami na centralnym, rozbudowywanym w trakcie gry rondlu z akcjami. I tutaj wszystko się raczej spina, daje możliwość fajnego główkowania, planowania nieco swoich przyszłych ruchów, ale brakuje nieco większej interakcji między graczami. To już chyba przypadłość większości nowych tytułów. W rozgrywce solo towarzyszy nam bot Burmistrz, a w tym przypadku botka Burmistrzyni, która jak to zwykle bywa będzie oszukiwać, organizując sobie niezbędną do wykonywania akcji parę na lewo, po znajomości. Obsługa jej raczej nieskomplikowana, co pozwala nieco bardziej skupić się na swoich ruchach. Zobaczcie zatem jak działa oraz wygląda mechanicznie i nie wygląda graficznie ten nowy tytuł od Portal Games.
Podobno sezon grzybowy już się zaczął, więc to dobry czas by zaprezentować Wam Mycelię - strategiczną grę o grzybach. Prosta w zasadach, wredna na planszy gra o rozsiewaniu zarodników i kontrolowanie terenów, które niezbędne są do kolejnego owocowania pań i panów pod kapeluszami o różnych barwach i kształtach. Nad wszystkim czuwa latająca po planszy grzyb-matka, która blokuje, przejmuje kontrolę, a jak trzeba to sama potrafi wypluć z siebie dodatkowe zarodniki. Pytanie odcinka: czy pudełkowa automa daje radę i warto myśleć o tym tytule pod kątem jedynie sologrania? Na to pytanie postaram się odpowiedzieć po pełnej rozgrywce solo właśnie. Zapraszam.
Voidfall to gra, w której wcielamy się w posiadające róże zdolności rody, w celu ratowania galaktyki… poprzez arkusz kalkulacyjny 🚀 Wystarczy do tego mieć wolne jakieś 5 godzin, zespół doświadczonych strategów i zapas przekąsek klasy międzygwiezdnej, żeby nie umrzeć z głodu. Zamiast imprezować na galaktycznych planetach, będziemy sobie liczyć punkty wpływu i optymalizować produkcję energii, materiałów, żywności, wiedzy i kasy. Ale dzisiaj zamiast "my" będę "ja", który w DOSKONAŁYM wariancie solo będzie się dodatkowo zmagał z kryzysami - bo przecież nikt nie mówił, że kolonizacja galaktyki będzie łatwa - i dążył do odbicia tejże galaktyki od Zrodzonego z Pustki. Ta gra to istny planszowy Mount Everest dla fanów Excela, genialnych grafik Iana O'Toole'a i mrocznego kosmosu,, w której "zabawa" to synonim "efektywnej alokacji zasobów", bo w Voidfall najgroźniejszym przeciwnikiem nie są jakieś kosmiczne potwory, a po prostu złe planowanie akcji. Zapraszam na pełną rozgrywkę solo poprzedzoną wyjaśnieniem zasad.
Wiosna w pełni więc to dobry czas, by zaprezentować Wam całkiem nową grę w logiczną układankę rabatek kwiatowych na naszych ogródkach. System dobierania kafelków z rynku... znaczy z polanki, może nam już przypominać podobne rozwiązania z innych tytułów, ale w sumie nie ma to większego znaczenia, bo gra się w ten tytuł przemiło. Proste zasady, szybka rozgrywka, mnóstwo kombinowania - to najważniejsze cechy dobrego tytułu na rozgrzewkę, familijne potyczki lub wciąganie nowych graczy do świata planszówek. A już najfajniejsze w tym wszystkim jest to, że nie trzeba kosić trawy!
Prześladowani Kraków - to całkiem świeżutka propozycja młodego twórcy gier - Franciszka Kwoczyńskiego, która przenosi nas do czasów okupowanego podczas II wojny światowej Krakowa. Wcielamy się w różne postaci, których zadaniem jest stworzenie ruchu oporu, a w wariancie rywalizacyjnym gry także uważanie na przeciwników, którzy mogą nam niespodziewanie zrobić nieco pod górkę. Gra posiada wariant solo, więc właśnie takowy Wam zaprezentuję. Docelowo mają powstać scenariusze, które jeszcze bardziej uatrakcyjnią rozgrywkę dla solo-graczy, a na ten moment gra w tym wariancie to sposób na szybką, raczej nieskomplikowaną partyjkę. Grę cechują bowiem proste zasady, więc to także świetny tytuł na początek przygody z planszówkami. Bardzo lubię wspierać takie inicjatywy, dlatego trzymam kciuki za powodzenie projektu i jak najbardziej polecam Wam odwiedzenie strony kampanii.
Wracamy do pełnych rozgrywek solo, a okazja ku temu podwójna. Po pierwsze wydawnictwo Gramatury premierowo pojawia się na kanale SoloGram ze swoim najnowszym tytułem, a po drugie sporo z Was stęskniło się już za pełnymi rozgrywkami solo. Dzisiaj będziemy zbierać i sadzić tulipany, ale przede wszystkim wznosić i rozbudowywać nasze wiatraki, sterować przepływem wody, by pozyskiwać jak najlepszy wynik punktowy. Mocnym atutem tej gry są proste zasady, więc łatwo wciągniemy nowych, nawet mniej doświadczonych graczy. Dla miłośników wariantów solo pudełkowy bot Ogrodnik również będzie świetną propozycją, bo prosty w obsłudze, a przede wszystkim nie przeszkadza graczowi w możliwości kombinowania nad jak najbardziej efektywnym ruchem. Zobaczcie sami, jak kręci się kołami wiatraka w grze, która ma tury!
Trzecia część specjalnej kosmicznej rozgrywki z okazji 200 gameplaya na kanale SoloGram, w której będziemy na koniec eksplorować tę część przestrzeni międzyplanetarnej, w której kosmiczne psy szczekają du... Pojawią się obcy i możliwość kolonizowania gwiazd. Będzie ciekawie.
Druga część specjalnej kosmicznej rozgrywki z okazji 200 gameplaya na kanale SoloGram, w której Kondzio klnie jak szewc, a Sebastian usilnie poszukuje kosmicznego pampersa...
Kolejny jubileusz na kanale SoloGram - dwusetny pełny gameplay! Ile to już godzin nagrywania i montowania dla Waszego oglądania... Ile stoi za tym źle nagranych materiałów, ile zepsutych dźwięków, ile źle zagranych partii do poprawy - wiem tylko ja. Ale warto! Warto, bo to Wasz pozytywny odbiór w postaci komentarzy, polubień, subskrypcji kanału, a ostatnio również materialnego wsparcia, przekonuje mnie, że to wszystko ma sens. I cały czas - co chyba najważniejsze, sprawia mi to przede wszystkim sporo frajdy. Wiem, że to kanał głównie o wariantach solo w grach planszowych, ale jak już się przez ten czas zdążyliście zorientować, w ważnych momentach i z okazji specjalnych... okazji, pojawiają się u mnie specjalni goście. Nie mogło ich zabraknąć również w tej sytuacji. Postanowiliśmy Wam zaprezentować rozgrywkę w podbój kosmosu - Space Corp 2025-2300AD. To ciekawa propozycja od pana Butterfielda znanego przede wszystkim ze świetnej gry dla jednego gracza: D-Day at Omaha Beach. Będziemy latać, eksplorować przestrzeń kosmiczną i budować bazy dające nam różnego rodzaju profity. Rozgrywkę napędzają karty z dosłownie kilkoma akcjami. A że kosmos duży jest i gra odbywa się na trzech mapach, postanowiliśmy podzielić rozgrywkę na trzy odcinki. Dzisiaj pierwsza część: Mariners 2025-2069. Dobrego odbioru!
