rozgrywki solo o grach statystyki kontakt
Zapraszam Was do świata gier planszowych i do wspólnej przygody wraz ze mną w wariantach solo i nie tylko. Poniżej ostatnie rozgrywki:
Znowu Japonia. Tym razem jezioro, karpie i nenufarki. Z cyklu gameplay express szybka rozgrywka w wariant solo, w którym moim wirtualnym przeciwnikiem będzie niejaki Danny. Skubany zabiera nam kafelki sprzed nosa, gromadzi sobie rybki i ozdoby nie dbając w ogóle o ich rozkładanie, kiedy to my musimy przemyśleć każdy ruch, ułożenie no i liczyć trochę na szczęście też trzeba... Czy to uśmiechnie się do mnie tym razem? Zobaczcie sami!
Dzisiaj odcinek z cyklu gameplay nieoczywisty, bowiem ta gra nie posiada pudełkowego wariantu umożliwiającego grę solo. Znalazłem takowy na portalu BGG. Będę zatem budował wieże, w czterech kolorach, odpalał akcje, kręcił kołem zwanym chronometrem oraz wysyłał golemy do pracy. Moim przeciwnikiem będzie Bot-topia. Zapraszam na pełną rozgrywkę solo. Zobaczcie jak gra się w Skytopię - lekką, może średnio cięższą grą euro w zbieranie punktów zwycięstwa.
Wracamy na przeklętą wyspę, którą tym razem zdominowali kanibale, podstępnie zakładając swoje wioski gdzie popadnie. Moim zadaniem będzie sukcesywne ich palenie, by ostatecznie rozprawić się z miastem kanibali - najbardziej silnym i oddalonym miejscem na wyspie. Tym razem jestem Odkrywcą. Czy uda mi się razem z Piętaszkiem, psem i kufrem kapitana zaprowadzić spokój na wyspie? Zapraszam!
Kolejny odcinek eksperymentalny. Gra wprawdzie posiada pudełkowy wariant solo, tak zwanych Ichtianderów, ale nie jest zbytnio emocjonujący... dlatego postanowiłem zagrać nieco inaczej. A czy sama gra posiada tę głębię strategii, o której mowa na okładce? Nic nie powiem, sami zobaczcie.
W tym odcinku będzie dużo duchów, ale czy będzie w związku z tym strasznie? Nieee, no może po za tym, jakie podczas rozgrywki solo potrafi się popełniać nieprzemyślane, straszne ruchy. Bardzo dobra automa Davida Turcziego jest godnym i trudnym przeciwnikiem, który na początku ogrywania tego tytułu wymaga sporego zaangażowania, zwłaszcza że instrukcja pozostawia wiele do życzenia. Czy udało mi się to na tyle ogarnąć, by wygrać z Tengu? Zapraszam na pełną rozgrywkę poprzedzoną wyjaśnieniem zasad.
Dawno dawno temu obiecałem Wam jeszcze rozgrywkę w uwielbianą przez wielu grę kooperacyjną Spirit Island, więc kolejny raz słowa dotrzymuję. Tym razem typowa solowa rozgrywka, z jednym duchem - Nieokiełznanym Siewcą Zieleni. Ale żeby nie było tak łatwo zastosowałem inną planszę - na stronie utrudniającej grę o trzy poziomy. Dodatkowo gram z przeciwnikami "Królestwo Brandenburgii i Prus" oraz scenariuszem "Ochrona serca wyspy". Co z tego wyszło? Zobaczcie sami - odcinek nagrany już ponad pół roku temu, przeleżany, doczekany :)
Kolejna rozgrywka w tytuł, który w podstawce nie posiada wariantu solo i kolejny raz zaprezentuję Wam świetną Automę ze stajni Mautoma. Dużo było drukowania, ale to pokazuje tylko ogrom pracy, jaki został włożony w przygotowanie tego wariantu. I aż żal w niego nie grać, zwłaszcza że sama gra jest świetnym, mało docenianym tytułem, w którym jak to u pana Tasciniego bywa, trzeba ostro kombinować i palić zwoje. Czy to był dobry dzień na granie i nagranie? Zapraszam na pełną rozgrywkę poprzedzoną wyjaśnieniem zasad.
Są takie gry, w których na pierwszy rzut oka warianty solo wydają się być bezsensowne, a jeżeli już są to działają zazwyczaj kiepsko. Ale są wśród nich także tytuły, w których ten wariant solo został tak wymyślony, że daje wystarczającą satysfakcję z gry, by móc nazwać go udanym i stwierdzić, że nie był on doklejony na siłę. I właśnie Age of Steam mimo, że rozwija skrzydła i jest niesamowitym tytułem dopiero przy 3, 4, czy 5 graczach, to jest właśnie tą grą, w której wariant solo pozwala maniakowi torów i przewożenia towarów całkiem przyjemnie się pobawić. I choć pozbawiona jest wtedy etapu licytacyjnego, który jest w tej grze bardzo istotny, potrafi dużo zmienić, wprowadzić dodatkowy dreszczyk emocji do rozgrywki, to mimo to jest nadal dającym wiele przyjemności rozwiązaniem. Zapraszam na kilka słów o zasadach gry, a zaraz potem pełną rozgrywkę solo na mapie Barbados.
To odcinek z cyklu "jak nie grać w daną grę". To tytuł, w którym każdy mój ruch woła o pomstę do nieba, jest najgłupszym ruchem na świecie, śmiać się będą wszyscy, którzy będą oglądali tego gameplaya... Ale mimo wszystko publikuję ten materiał, bo chciałbym Wam pokazać, jak gra się przeciwko panu Koszmarowi w wariancie solo w grę Pracownia Snów. Gubią mnie tu karty snów, umiejętność budowania tych krajobrazów, losowość w doborze tychże kart i okruchów. Ale zobaczcie sami, czy ten tytuł i ten wariant, który na potrzeby trochę ciekawszego grania musiałem nieco zmodyfikować, przypadnie Wam do gustu.
No i doczekaliśmy kolejnego jubileuszowego odcinka. Z tej okazji świętować razem ze mną wpadli pożądani goście. I tak oto zrodził się kolejny NieSoloGram. Tym razem pokażemy Wam naszego ulubionego fillerka, który takowym oczywiście nie jest, bo zawsze schodzi nam na to grubo ponad godzinę, ale tak lubimy tę grę, że postanowiliśmy podzielić się z Wami pełną rozgrywką w Troyes. Zapraszamy!
